błyszczek
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbwɨʂ.t͡ʂɛk/
- Rhymes: -ɨʂt͡ʂɛk
- Syllabification: błysz‧czek
Etymology 1
From błyszczeć + -ek. First attested in 1745.[1][2]
Noun
błyszczek m inan
- (cosmetics) lip gloss
- Synonym: błyszczyk
- błyszczek do ust ― lip gloss
Declension
Declension of błyszczek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | błyszczek | błyszczki |
| genitive | błyszczka | błyszczków |
| dative | błyszczkowi | błyszczkom |
| accusative | błyszczek | błyszczki |
| instrumental | błyszczkiem | błyszczkami |
| locative | błyszczku | błyszczkach |
| vocative | błyszczku | błyszczki |
Related terms
adjectives
- błyskawicowy
- błyskawiczny
- błyskotliwy
- błyskotny
- błyskowy
- błyszczący
adverbs
- błyskawicowo
- błyskawicznie
- błyskotliwie
- błyskotnie
- błyszcząco
nouns
- błysk
- błyskaniec
- błyskawica
- błyskawiczność
- błyskota
- błyskotka
- błyskotliwość
- błyskotność
- błystka
- błyszcz
- błyszczka
- błyszczyk
verbs
- błyskać impf, błysnąć pf
- błyskotać impf
- błyszczeć impf, zabłyszczeć pf
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
błyszczek f
- genitive plural of dziewczyna
References
- Krystyna Siekierska (17.09.2009), “BŁYSZCZEK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- błyszczek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błyszczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błyszczek in Polish dictionaries at PWN