błyskawicowy
Polish
Etymology
From błyskawica + -owy. First attested in 1839.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bwɨs.ka.viˈt͡sɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: błys‧ka‧wi‧co‧wy
Adjective
błyskawicowy (comparative bardziej błyskawicowy, superlative najbardziej błyskawicowy, adverb błyskawicowo)
- (chiefly literary) lightning, lightning fast
- Synonym: błyskawiczny
Declension
Declension of błyskawicowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | błyskawicowy | błyskawicowe | błyskawicowa | błyskawicowi | błyskawicowe | ||
| genitive | błyskawicowego | błyskawicowej | błyskawicowych | ||||
| dative | błyskawicowemu | błyskawicowym | |||||
| accusative | błyskawicowego | błyskawicowy | błyskawicowe | błyskawicową | błyskawicowych | błyskawicowe | |
| instrumental | błyskawicowym | błyskawicowymi | |||||
| locative | błyskawicowej | błyskawicowych | |||||
Related terms
adjectives
- błyskawiczny
- błyskotliwy
- błyskotny
- błyskowy
- błyszczący
adverbs
- błyskawicznie
- błyskotliwie
- błyskotnie
- błyszcząco
nouns
- błysk
- błyskaniec
- błyskawica
- błyskawiczność
- błyskota
- błyskotka
- błyskotliwość
- błyskotność
- błystka
- błyszcz
- błyszczek
- błyszczka
- błyszczyk
verbs
- błyskać impf, błysnąć pf
- błyskotać impf
- błyszczeć impf, zabłyszczeć pf
References
- Juliusz Słowacki (1839) Balladyna : tragedija w 5 aktach, page 114
- błyskawicowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- błyskawicowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błyskawicowy in Polish dictionaries at PWN