bíog

bíog

See also: biog

Irish

Etymology

Onomatopoeic.

Noun

bíog f (genitive singular bíge, nominative plural bíoga)

1. chirp

Declension

Declension of bíog

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative bíog bíoga Vocative a bhíog a bhíoga Genitive bíge bíog Dative bíog bíoga

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an bhíog na bíoga Genitive na bíge na mbíog Dative leis an mbíog don bhíog leis na bíoga

Alternative forms

• bhíc
• víog

Verb

bíog (present analytic bíogann, future analytic bíogfaidh, verbal noun bíogadh, past participle bíogtha)

1. (intransitive) start, jump
2. (intransitive, of muscle) twitch

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bíogim	bíogann tú; bíogir†	bíogann sé, sí	bíogimid	bíogann sibh	bíogann siad; bíogid†	a bhíogann; a bhíogas / a mbíogann*; a mbíogas*	bíogtar
	past	bhíog mé; bhíogas	bhíog tú; bhíogis	bhíog sé, sí	bhíogamar; bhíog muid	bhíog sibh; bhíogabhair	bhíog siad; bhíogadar	a bhíog / ar bhíog*	bíogadh
	past habitual	bhíoginn	bhíogtá	bhíogadh sé, sí	bhíogimis; bhíogadh muid	bhíogadh sibh	bhíogidís; bhíogadh siad	a bhíogadh / ar bhíogadh*	bhíogtí
	future	bíogfidh mé; bíogfad	bíogfidh tú; bíogfir†	bíogfidh sé, sí	bíogfimid; bíogfidh muid	bíogfidh sibh	bíogfidh siad; bíogfid†	a bhíogfidh; a bhíogfas / a mbíogfidh*; a mbíogfas*	bíogfar
conditional		bhíogfinn / mbíogfinn‡‡	bhíogfá / mbíogfᇇ	bhíogfadh sé, sí / mbíogfadh sé, s퇇	bhíogfimis; bhíogfadh muid / mbíogfimis‡‡; mbíogfadh muid‡‡	bhíogfadh sibh / mbíogfadh sibh‡‡	bhíogfidís; bhíogfadh siad / mbíogfidís‡‡; mbíogfadh siad‡‡	a bhíogfadh / ar bhíogfadh*	bhíogfí / mbíogf퇇
subjunctive	present	go mbíog mé; go mbíogad†	go mbíog tú; go mbíogir†	go mbíog sé, sí	go mbíogimid; go mbíog muid	go mbíog sibh	go mbíog siad; go mbíogid†	—	go mbíogtar
	past	dá mbíoginn	dá mbíogtá	dá mbíogadh sé, sí	dá mbíogimis; dá mbíogadh muid	dá mbíogadh sibh	dá mbíogidís; dá mbíogadh siad	—	dá mbíogtí
imperative		bíogim	bíog	bíogadh sé, sí	bíogimis	bíogigí; bíogidh†	bíogidís	—	bíogtar
verbal noun		bíogadh
past participle		bíogtha

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• bíogach (“chirpy; jumpy; twitching; startling”, adjective)
• bíogaíl f (“chirping”)
• bíogaire m (“sprightly person”)
• bíogúil (“jumpy; lively; sprightly”, adjective)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bíog	bhíog	mbíog
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• "bíog" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.