buńczuczny
Polish
Etymology
From buńczuk + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /buɲˈt͡ʂut͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Hyphenation: buń‧czucz‧ny
- Rhymes: -ut͡ʂnɨ
Adjective
buńczuczny (comparative buńczuczniejszy, superlative najbuńczuczniejszy, adverb buńczucznie)
- bellicose, impertinent, impudent, warlike
- Synonyms: pewny siebie, zawadiacki, zuchwały
- (archaic) having the right to use a bunchuk as a sign of authority
Declension
declension of buńczuczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | buńczuczny | buńczuczne | buńczuczna | buńczuczni | buńczuczne | ||
| genitive | buńczucznego | buńczucznej | buńczucznych | ||||
| dative | buńczucznemu | buńczucznym | |||||
| accusative | buńczucznego | buńczuczny | buńczuczne | buńczuczną | buńczucznych | buńczuczne | |
| instrumental | buńczucznym | buńczucznymi | |||||
| locative | buńczucznej | buńczucznych | |||||
Derived terms
- (noun) buńczuczność
Related terms
- (noun) buńczuk
Further reading
- buńczuczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- buńczuczny in Polish dictionaries at PWN