bogomódlca
See also: bogomódlcą
Polish
Etymology
From Bóg + -o- + modlić + -ca. First attested in the first half of the 17th century.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɔ.ɡɔˈmut.lt͡sa/
- Rhymes: -utlt͡sa
- Syllabification: bo‧go‧mód‧lca
Noun
bogomódlca m pers
- (obsolete, religion) prayer to God (one who prays to God)
Declension
Declension of bogomódlca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bogomódlca | bogomódlcy |
| genitive | bogomódlcy | bogomódlców |
| dative | bogomódlcy | bogomódlcom |
| accusative | bogomódlcę | bogomódlców |
| instrumental | bogomódlcą | bogomódlcami |
| locative | bogomódlcy | bogomódlcach |
| vocative | bogomódlco | bogomódlcy |
Derived terms
noun
- Bóg
verb
- modlić
References
- Andrzej Kochanowski (~1649) Rzeka Do swego się początku wracaiąca, To iest Cnota Jasnie Wielmożnego, page 94
- bogomódlca in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bogomódlca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bogomódlca in Polish dictionaries at PWN