broeyen
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *bruoien, from Proto-Germanic *brōaną.
Verb
broeyen
- to scorch, to burn
Inflection
This verb needs an inflection-table template.
Derived terms
- verbroeyen
Descendants
- Dutch: broeien
Further reading
- “broeyen (II)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), “broeien”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page broeien