anamorfotyczny

anamorfotyczny

Polish

Etymology

From anamorfoza +‎ -yczny. First attested in 1900.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.mɔr.fɔˈtɨt͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧na‧mor‧fo‧tycz‧ny

Adjective

anamorfotyczny (not comparable)

1. (relational, art) anamorphic

Declension

Declension of anamorfotyczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	anamorfotyczny		anamorfotyczne	anamorfotyczna	anamorfotyczni	anamorfotyczne
genitive	anamorfotycznego			anamorfotycznej	anamorfotycznych
dative	anamorfotycznemu				anamorfotycznym
accusative	anamorfotycznego	anamorfotyczny	anamorfotyczne	anamorfotyczną	anamorfotycznych	anamorfotyczne
instrumental	anamorfotycznym				anamorfotycznymi
locative				anamorfotycznej	anamorfotycznych

References

1. Adam Langie (1900) Wystawa paryska w 1900 roku‎, page 51

Further reading

• anamorfotyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• anamorfotyczny in Polish dictionaries at PWN
• anamorfotyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego