breyskleikr
Old Norse
Etymology
From breyskr + -leikr.
Noun
breyskleikr m
- infirmity, weakness
Declension
Declension of breyskleikr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | breyskleikr | breyskleikrinn | breyskleikar | breyskleikarnir |
accusative | breyskleik | breyskleikinn | breyskleika | breyskleikana |
dative | breyskleiki | breyskleikinum | breyskleikum | breyskleikunum |
genitive | breyskleiks | breyskleiksins | breyskleika | breyskleikanna |
References
- breyskleikr in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press