aanschaffen
Dutch
Etymology
From aan + schaffen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌsxɑfə(n)/
audio (file) - Hyphenation: aan‧schaf‧fen
Verb
aanschaffen
- (transitive) to purchase, to buy
Inflection
| Inflection of aanschaffen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanschaffen | |||
| past singular | schafte aan | |||
| past participle | aangeschaft | |||
| infinitive | aanschaffen | |||
| gerund | aanschaffen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schaf aan | schafte aan | aanschaf | aanschafte |
| 2nd person sing. (jij) | schaft aan | schafte aan | aanschaft | aanschafte |
| 2nd person sing. (u) | schaft aan | schafte aan | aanschaft | aanschafte |
| 2nd person sing. (gij) | schaft aan | schafte aan | aanschaft | aanschafte |
| 3rd person singular | schaft aan | schafte aan | aanschaft | aanschafte |
| plural | schaffen aan | schaften aan | aanschaffen | aanschaften |
| subjunctive sing.1 | schaffe aan | schafte aan | aanschaffe | aanschafte |
| subjunctive plur.1 | schaffen aan | schaften aan | aanschaffen | aanschaften |
| imperative sing. | schaf aan | |||
| imperative plur.1 | schaft aan | |||
| participles | aanschaffend | aangeschaft | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanschaf
- aanschaffing
Anagrams
- schaffen aan