blattarius
Latin
Etymology
From blatta + -ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /blatˈtaː.ri.us/, [bɫatˈtaː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /blaˈtːa.ri.us/, [blatˈtaː.ri̯us]
Adjective
blattārius (feminine blattāria, neuter blattārium); first/second declension
- pertaining to or suitable for blattae (q.v.)
- (of a place, figuratively) dark, dim, gloomy, obscure (so called from the dislike of blattae of the light)
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | blattārius | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria | |
Genitive | blattāriī | blattāriae | blattāriī | blattāriōrum | blattāriārum | blattāriōrum | |
Dative | blattāriō | blattāriae | blattāriō | blattāriīs | blattāriīs | blattāriīs | |
Accusative | blattārium | blattāriam | blattārium | blattāriōs | blattāriās | blattāria | |
Ablative | blattāriō | blattāriā | blattāriō | blattāriīs | blattāriīs | blattāriīs | |
Vocative | blattārie | blattāria | blattārium | blattāriī | blattāriae | blattāria |
Derived terms
- blattāria
References
- blattārĭus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- blattārĭus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 221/3
- “blattārius” on page 236/3 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)