arcessitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ar.kesˈsiː.tus/, [ar.kɛsˈsiː.tʊs]
Adjective
arcessītus (feminine arcessīta, neuter arcessītum); first/second declension
- foreign (brought from elsewhere)
- extraneous
- self-inflicted
- sent for
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arcessītus | arcessīta | arcessītum | arcessītī | arcessītae | arcessīta | |
Genitive | arcessītī | arcessītae | arcessītī | arcessītōrum | arcessītārum | arcessītōrum | |
Dative | arcessītō | arcessītae | arcessītō | arcessītīs | arcessītīs | arcessītīs | |
Accusative | arcessītum | arcessītam | arcessītum | arcessītōs | arcessītās | arcessīta | |
Ablative | arcessītō | arcessītā | arcessītō | arcessītīs | arcessītīs | arcessītīs | |
Vocative | arcessīte | arcessīta | arcessītum | arcessītī | arcessītae | arcessīta |
References
- arcessitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- arcessitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- arcessitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette