biżuteryjny

biżuteryjny

Polish

Etymology

From biżuteria +‎ -ny. First attested in 1827.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.ʐu.tɛˈrɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: bi‧żu‧te‧ryj‧ny

Adjective

biżuteryjny (not comparable)

1. (relational) jewellery

   wyroby biżuteryjne ― jewellery goods

   biżuteryjny zegarek ― jewellery watch

   biżuteryjna ozdoba ― jewellery decoration

Declension

Declension of biżuteryjny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	biżuteryjny		biżuteryjne	biżuteryjna	biżuteryjni	biżuteryjne
genitive	biżuteryjnego			biżuteryjnej	biżuteryjnych
dative	biżuteryjnemu				biżuteryjnym
accusative	biżuteryjnego	biżuteryjny	biżuteryjne	biżuteryjną	biżuteryjnych	biżuteryjne
instrumental	biżuteryjnym				biżuteryjnymi
locative				biżuteryjnej	biżuteryjnych

Related terms

noun

• biżuteria

 

References

1. Gazeta Polska‎, issue 189, 1827, page 1
2. biżuteryjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• biżuteryjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biżuteryjny in Polish dictionaries at PWN