bitumiczny
Polish
Etymology
From bitum + -iczny. First attested in 1782.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.tuˈmit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: bi‧tu‧micz‧ny
Adjective
bitumiczny (not comparable)
- (relational) bituminous
- Synonym: bitumowy
- skała bitumiczna ― bituminous rock
Declension
Declension of bitumiczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bitumiczny | bitumiczne | bitumiczna | bitumiczni | bitumiczne | ||
| genitive | bitumicznego | bitumicznej | bitumicznych | ||||
| dative | bitumicznemu | bitumicznym | |||||
| accusative | bitumicznego | bitumiczny | bitumiczne | bitumiczną | bitumicznych | bitumiczne | |
| instrumental | bitumicznym | bitumicznymi | |||||
| locative | bitumicznej | bitumicznych | |||||
Derived terms
noun
- bitumiczność
Related terms
adjectives
- bitumowy
nouns
- bitum
- bitumen
- bitumin
- bitumizacja
verb
- bitumować impf
References
- Gaspard le Compasseur de Créquy-Montfort Courtivron (1782) Nauka O Gatunkach I Szukaniu Rudy Żelazney, Topieniu Iey W Piecach Wielkich i Dymarkach, Robieniu Miechów Drewnianych, Stawianiu Pieców Na Topienie Rudy; O Fryszerkach i Fryszowaniu Żelaza Surowego, Laniu Naczyn Żelaznych; O Robieniu Stali Z Żelaza Ciągłego Albo Surowego, page 27
- bitumiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bitumiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bitumiczny in Polish dictionaries at PWN