aanklaging
Dutch
Etymology
From aanklagen + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌklaː.ɣɪŋ/
- Hyphenation: aan‧kla‧ging
Noun
aanklaging f (plural aanklagingen, diminutive aanklaginkje n)
- Action of accusing, indiction.
- (dated) Accusation.
- Synonym: aanklacht