biotyczny
Polish
Etymology
From Ancient Greek βιωτικός (biōtikós) + -yczny. By surface analysis, bio- + -yczny. First attested in 1846.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɔˈtɨt͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
- Syllabification: bio‧tycz‧ny
Adjective
biotyczny (not comparable)
- (relational, biology) biotic (of, pertaining to, or produced by life or living organisms)
- czynnik biotyczny ― biotic factor/agent
- potencjał biotyczny ― biotic potential
Declension
Declension of biotyczny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | biotyczny | biotyczne | biotyczna | biotyczni | biotyczne | ||
genitive | biotycznego | biotycznej | biotycznych | ||||
dative | biotycznemu | biotycznym | |||||
accusative | biotycznego | biotyczny | biotyczne | biotyczną | biotycznych | biotyczne | |
instrumental | biotycznym | biotycznymi | |||||
locative | biotycznej | biotycznych |
Derived terms
adjectives
- abiotyczny
- amfibiotyczny
References
- Teodozy Sierociński (1846) Pedagogika, czyli Nauka wychowania, page 210
- biotyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biotyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biotyczny in Polish dictionaries at PWN