biesowski

biesowski

Polish

Etymology

From bies +‎ -owski. First attested in 1840.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈsɔf.ski/
• Rhymes: -ɔfski
• Syllabification: bie‧sow‧ski

Adjective

biesowski (not comparable)

1. (relational, uncommon) demonic

   Synonyms: demoniczny, diabelski

Declension

Declension of biesowski

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	biesowski		biesowskie	biesowska	biesowscy	biesowskie
genitive	biesowskiego			biesowskiej	biesowskich
dative	biesowskiemu				biesowskim
accusative	biesowskiego	biesowski	biesowskie	biesowską	biesowskich	biesowskie
instrumental	biesowskim				biesowskimi
locative				biesowskiej	biesowskich

Related terms

nouns

• bies
• biesisko

 

verb

• biesić

 

References

1. Kazimierz Władysław Wóycicki (1840) Stare gawędy i obrazy. T. 3‎, page 221
2. biesowski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• biesowski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biesowski in Polish dictionaries at PWN