bezszumność
Polish
Etymology
From bezszumny + -ość. First attested in 1911.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛsˈʂum.nɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -umnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: bez‧szum‧ność
Noun
bezszumność f
- (rare) noiselessness
Declension
Declension of bezszumność
singular | |
---|---|
nominative | bezszumność |
genitive | bezszumności |
dative | bezszumności |
accusative | bezszumność |
instrumental | bezszumnością |
locative | bezszumności |
vocative | bezszumności |
Related terms
adjective
- bezszumny
adverb
- bezszumnie
noun
- szum
References
- Nowa Gazeta : poświęcona wszelkim zjawiskom życia społecznego R.6, 1911, page 1
Further reading
- bezszumność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezszumność in Polish dictionaries at PWN