bimbasza
See also: bimbaszą
Polish
Etymology
Borrowed from Turkish binbaşı, from bin (“thousand”) + baş (“head”). First attested in 1821.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bimˈba.ʂa/
- Rhymes: -aʂa
- Syllabification: bim‧ba‧sza
Noun
bimbasza m pers
- binbashi (a major in the Turkish army)
Declension
Declension of bimbasza
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bimbasza | bimbaszowie |
genitive | bimbaszy | bimbaszów |
dative | bimbaszy | bimbaszom |
accusative | bimbaszę | bimbaszów |
instrumental | bimbaszą | bimbaszami |
locative | bimbaszy | bimbaszach |
vocative | bimbaszo | bimbaszowie |
References
- Kuryer Litewski, issue 120, 1821, page 3
- bimbasza in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bimbasza in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bimbasza in Polish dictionaries at PWN