bezguście
Polish
Etymology
From bez- + gust + -ie. First attested in 1915, but in common usage only as of 1961.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛzˈɡuɕ.t͡ɕɛ/
Audio (file) - Rhymes: -uɕt͡ɕɛ
- Syllabification: bez‧guś‧cie
Noun
bezguście n
- tastelessness, vulgarity (a lack of style)
- Synonym: kicz
- Antonym: gust
Declension
Declension of bezguście
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezguście | bezguścia |
| genitive | bezguścia | bezguść |
| dative | bezguściu | bezguściom |
| accusative | bezguście | bezguścia |
| instrumental | bezguściem | bezguściami |
| locative | bezguściu | bezguściach |
| vocative | bezguście | bezguścia |
References
- bezguście in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezguście in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezguście in Polish dictionaries at PWN