beweddian
Old English
Alternative forms
- beƿeddian
Etymology
From be- + weddian. Cognate with Old Frisian biweddia.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbeˈweddiɑn/
Verb
beweddian
- To wed, betroth, pledge, plight, give security for.
Conjugation
Conjugation of beweddian (weak class 2)
infinitive | beweddian | tō beweddienne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | beweddie beweddiġe | beweddode |
2nd-person singular | beweddast | beweddodest |
3rd-person singular | beweddaþ | beweddode |
plural | beweddiaþ beweddiġaþ | beweddodon |
subjunctive | present | past |
singular | beweddie beweddiġe | beweddode |
plural | beweddien beweddiġen | beweddoden |
imperative | ||
singular | bewedda | |
plural | beweddiaþ beweddiġaþ | |
participle | present | past |
beweddiende beweddiġende | beweddod |
Derived terms
- beweddung
- unbeweddod
Descendants
- Middle English: biwedden, bewedden
- English: bewed