ὁμιλέω

ὁμιλέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ὀμίλλω (omíllō) – Aeolic

Etymology

From ὅμῑλος (hómīlos, “crowd”) +‎ -έω (-éō).

Verb

ὁμῑλέω • (homīléō)

1. to be with, keep company
2. (Byzantine) to talk, converse

Conjugation

   Present: ὁμῑλέω, ὁμῑλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὁμῑλέω	ὁμῑλέεις	ὁμῑλέει	ὁμῑλέετον	ὁμῑλέετον	ὁμῑλέομεν	ὁμῑλέετε	ὁμῑλέουσῐ(ν)
	subjunctive	ὁμῑλέω	ὁμῑλέῃς	ὁμῑλέῃ	ὁμῑλέητον	ὁμῑλέητον	ὁμῑλέωμεν	ὁμῑλέητε	ὁμῑλέωσῐ(ν)
	optative	ὁμῑλέοιμῐ	ὁμῑλέοις	ὁμῑλέοι	ὁμῑλέοιτον	ὁμῑλεοίτην	ὁμῑλέοιμεν	ὁμῑλέοιτε	ὁμῑλέοιεν
	imperative		ὁμῑ́λεε	ὁμῑλεέτω	ὁμῑλέετον	ὁμῑλεέτων		ὁμῑλέετε	ὁμῑλεόντων
middle/ passive	indicative	ὁμῑλέομαι	ὁμῑλέῃ, ὁμῑλέει	ὁμῑλέεται	ὁμῑλέεσθον	ὁμῑλέεσθον	ὁμῑλεόμεθᾰ	ὁμῑλέεσθε	ὁμῑλέονται
	subjunctive	ὁμῑλέωμαι	ὁμῑλέῃ	ὁμῑλέηται	ὁμῑλέησθον	ὁμῑλέησθον	ὁμῑλεώμεθᾰ	ὁμῑλέησθε	ὁμῑλέωνται
	optative	ὁμῑλεοίμην	ὁμῑλέοιο	ὁμῑλέοιτο	ὁμῑλέοισθον	ὁμῑλεοίσθην	ὁμῑλεοίμεθᾰ	ὁμῑλέοισθε	ὁμῑλέοιντο
	imperative		ὁμῑλέου	ὁμῑλεέσθω	ὁμῑλέεσθον	ὁμῑλεέσθων		ὁμῑλέεσθε	ὁμῑλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὁμῑλέειν				ὁμῑλέεσθαι
participle	m	ὁμῑλέων				ὁμῑλεόμενος
	f	ὁμῑλέουσᾰ				ὁμῑλεομένη
	n	ὁμῑλέον				ὁμῑλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ὁμῑλῶ, ὁμῑλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὁμῑλῶ	ὁμῑλεῖς	ὁμῑλεῖ	ὁμῑλεῖτον	ὁμῑλεῖτον	ὁμῑλοῦμεν	ὁμῑλεῖτε	ὁμῑλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ὁμῑλῶ	ὁμῑλῇς	ὁμῑλῇ	ὁμῑλῆτον	ὁμῑλῆτον	ὁμῑλῶμεν	ὁμῑλῆτε	ὁμῑλῶσῐ(ν)
	optative	ὁμῑλοίην, ὁμῑλοῖμῐ	ὁμῑλοίης, ὁμῑλοῖς	ὁμῑλοίη, ὁμῑλοῖ	ὁμῑλοῖτον, ὁμῑλοίητον	ὁμῑλοίτην, ὁμῑλοιήτην	ὁμῑλοῖμεν, ὁμῑλοίημεν	ὁμῑλοῖτε, ὁμῑλοίητε	ὁμῑλοῖεν, ὁμῑλοίησᾰν
	imperative		ὁμῑ́λει	ὁμῑλείτω	ὁμῑλεῖτον	ὁμῑλείτων		ὁμῑλεῖτε	ὁμῑλούντων
middle/ passive	indicative	ὁμῑλοῦμαι	ὁμῑλεῖ, ὁμῑλῇ	ὁμῑλεῖται	ὁμῑλεῖσθον	ὁμῑλεῖσθον	ὁμῑλούμεθᾰ	ὁμῑλεῖσθε	ὁμῑλοῦνται
	subjunctive	ὁμῑλῶμαι	ὁμῑλῇ	ὁμῑλῆται	ὁμῑλῆσθον	ὁμῑλῆσθον	ὁμῑλώμεθᾰ	ὁμῑλῆσθε	ὁμῑλῶνται
	optative	ὁμῑλοίμην	ὁμῑλοῖο	ὁμῑλοῖτο	ὁμῑλοῖσθον	ὁμῑλοίσθην	ὁμῑλοίμεθᾰ	ὁμῑλοῖσθε	ὁμῑλοῖντο
	imperative		ὁμῑλοῦ	ὁμῑλείσθω	ὁμῑλεῖσθον	ὁμῑλείσθων		ὁμῑλεῖσθε	ὁμῑλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὁμῑλεῖν				ὁμῑλεῖσθαι
participle	m	ὁμῑλῶν				ὁμῑλούμενος
	f	ὁμῑλοῦσᾰ				ὁμῑλουμένη
	n	ὁμῑλοῦν				ὁμῑλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ὡμῑ́λεον, ὡμῑλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὡμῑ́λεον	ὡμῑ́λεες	ὡμῑ́λεε(ν)	ὡμῑλέετον	ὡμῑλεέτην	ὡμῑλέομεν	ὡμῑλέετε	ὡμῑ́λεον
middle/ passive	indicative	ὡμῑλεόμην	ὡμῑλέου	ὡμῑλέετο	ὡμῑλέεσθον	ὡμῑλεέσθην	ὡμῑλεόμεθᾰ	ὡμῑλέεσθε	ὡμῑλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ὡμῑ́λουν, ὡμῑλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὡμῑ́λουν	ὡμῑ́λεις	ὡμῑ́λει	ὡμῑλεῖτον	ὡμῑλείτην	ὡμῑλοῦμεν	ὡμῑλεῖτε	ὡμῑ́λουν
middle/ passive	indicative	ὡμῑλούμην	ὡμῑλοῦ	ὡμῑλεῖτο	ὡμῑλεῖσθον	ὡμῑλείσθην	ὡμῑλούμεθᾰ	ὡμῑλεῖσθε	ὡμῑλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ὁμῑλήσω, ὁμῑλήσομαι, ὁμῑληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὁμῑλήσω	ὁμῑλήσεις	ὁμῑλήσει	ὁμῑλήσετον	ὁμῑλήσετον	ὁμῑλήσομεν	ὁμῑλήσετε	ὁμῑλήσουσῐ(ν)
	optative	ὁμῑλήσοιμῐ	ὁμῑλήσοις	ὁμῑλήσοι	ὁμῑλήσοιτον	ὁμῑλησοίτην	ὁμῑλήσοιμεν	ὁμῑλήσοιτε	ὁμῑλήσοιεν
middle	indicative	ὁμῑλήσομαι	ὁμῑλήσῃ, ὁμῑλήσει	ὁμῑλήσεται	ὁμῑλήσεσθον	ὁμῑλήσεσθον	ὁμῑλησόμεθᾰ	ὁμῑλήσεσθε	ὁμῑλήσονται
	optative	ὁμῑλησοίμην	ὁμῑλήσοιο	ὁμῑλήσοιτο	ὁμῑλήσοισθον	ὁμῑλησοίσθην	ὁμῑλησοίμεθᾰ	ὁμῑλήσοισθε	ὁμῑλήσοιντο
passive	indicative	ὁμῑληθήσομαι	ὁμῑληθήσῃ	ὁμῑληθήσεται	ὁμῑληθήσεσθον	ὁμῑληθήσεσθον	ὁμῑληθησόμεθᾰ	ὁμῑληθήσεσθε	ὁμῑληθήσονται
	optative	ὁμῑληθησοίμην	ὁμῑληθήσοιο	ὁμῑληθήσοιτο	ὁμῑληθήσοισθον	ὁμῑληθησοίσθην	ὁμῑληθησοίμεθᾰ	ὁμῑληθήσοισθε	ὁμῑληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ὁμῑλήσειν			ὁμῑλήσεσθαι		ὁμῑληθήσεσθαι
participle	m	ὁμῑλήσων			ὁμῑλησόμενος		ὁμῑληθησόμενος
	f	ὁμῑλήσουσᾰ			ὁμῑλησομένη		ὁμῑληθησομένη
	n	ὁμῑλῆσον			ὁμῑλησόμενον		ὁμῑληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὡμῑ́λησᾰ, ὡμῑλησᾰ́μην, ὡμῑλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὡμῑ́λησᾰ	ὡμῑ́λησᾰς	ὡμῑ́λησε(ν)	ὡμῑλήσᾰτον	ὡμῑλησᾰ́την	ὡμῑλήσᾰμεν	ὡμῑλήσᾰτε	ὡμῑ́λησᾰν
	subjunctive	ὁμῑλήσω	ὁμῑλήσῃς	ὁμῑλήσῃ	ὁμῑλήσητον	ὁμῑλήσητον	ὁμῑλήσωμεν	ὁμῑλήσητε	ὁμῑλήσωσῐ(ν)
	optative	ὁμῑλήσαιμῐ	ὁμῑλήσειᾰς, ὁμῑλήσαις	ὁμῑλήσειε(ν), ὁμῑλήσαι	ὁμῑλήσαιτον	ὁμῑλησαίτην	ὁμῑλήσαιμεν	ὁμῑλήσαιτε	ὁμῑλήσειᾰν, ὁμῑλήσαιεν
	imperative		ὁμῑ́λησον	ὁμῑλησᾰ́τω	ὁμῑλήσᾰτον	ὁμῑλησᾰ́των		ὁμῑλήσᾰτε	ὁμῑλησᾰ́ντων
middle	indicative	ὡμῑλησᾰ́μην	ὡμῑλήσω	ὡμῑλήσᾰτο	ὡμῑλήσᾰσθον	ὡμῑλησᾰ́σθην	ὡμῑλησᾰ́μεθᾰ	ὡμῑλήσᾰσθε	ὡμῑλήσᾰντο
	subjunctive	ὁμῑλήσωμαι	ὁμῑλήσῃ	ὁμῑλήσηται	ὁμῑλήσησθον	ὁμῑλήσησθον	ὁμῑλησώμεθᾰ	ὁμῑλήσησθε	ὁμῑλήσωνται
	optative	ὁμῑλησαίμην	ὁμῑλήσαιο	ὁμῑλήσαιτο	ὁμῑλήσαισθον	ὁμῑλησαίσθην	ὁμῑλησαίμεθᾰ	ὁμῑλήσαισθε	ὁμῑλήσαιντο
	imperative		ὁμῑ́λησαι	ὁμῑλησᾰ́σθω	ὁμῑλήσᾰσθον	ὁμῑλησᾰ́σθων		ὁμῑλήσᾰσθε	ὁμῑλησᾰ́σθων
passive	indicative	ὡμῑλήθην	ὡμῑλήθης	ὡμῑλήθη	ὡμῑλήθητον	ὡμῑληθήτην	ὡμῑλήθημεν	ὡμῑλήθητε	ὡμῑλήθησᾰν
	subjunctive	ὁμῑληθῶ	ὁμῑληθῇς	ὁμῑληθῇ	ὁμῑληθῆτον	ὁμῑληθῆτον	ὁμῑληθῶμεν	ὁμῑληθῆτε	ὁμῑληθῶσῐ(ν)
	optative	ὁμῑληθείην	ὁμῑληθείης	ὁμῑληθείη	ὁμῑληθεῖτον, ὁμῑληθείητον	ὁμῑληθείτην, ὁμῑληθειήτην	ὁμῑληθεῖμεν, ὁμῑληθείημεν	ὁμῑληθεῖτε, ὁμῑληθείητε	ὁμῑληθεῖεν, ὁμῑληθείησᾰν
	imperative		ὁμῑλήθητῐ	ὁμῑληθήτω	ὁμῑλήθητον	ὁμῑληθήτων		ὁμῑλήθητε	ὁμῑληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ὁμῑλῆσαι			ὁμῑλήσᾰσθαι		ὁμῑληθῆναι
participle	m	ὁμῑλήσᾱς			ὁμῑλησᾰ́μενος		ὁμῑληθείς
	f	ὁμῑλήσᾱσᾰ			ὁμῑλησᾰμένη		ὁμῑληθεῖσᾰ
	n	ὁμῑλῆσᾰν			ὁμῑλησᾰ́μενον		ὁμῑληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ὡμῑ́ληκᾰ, ὡμῑ́λημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὡμῑ́ληκᾰ	ὡμῑ́ληκᾰς	ὡμῑ́ληκε(ν)	ὡμῑλήκᾰτον	ὡμῑλήκᾰτον	ὡμῑλήκᾰμεν	ὡμῑλήκᾰτε	ὡμῑλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ὡμῑλήκω	ὡμῑλήκῃς	ὡμῑλήκῃ	ὡμῑλήκητον	ὡμῑλήκητον	ὡμῑλήκωμεν	ὡμῑλήκητε	ὡμῑλήκωσῐ(ν)
	optative	ὡμῑλήκοιμῐ, ὡμῑληκοίην	ὡμῑλήκοις, ὡμῑληκοίης	ὡμῑλήκοι, ὡμῑληκοίη	ὡμῑλήκοιτον	ὡμῑληκοίτην	ὡμῑλήκοιμεν	ὡμῑλήκοιτε	ὡμῑλήκοιεν
	imperative		ὡμῑ́ληκε	ὡμῑληκέτω	ὡμῑλήκετον	ὡμῑληκέτων		ὡμῑλήκετε	ὡμῑληκόντων
middle/ passive	indicative	ὡμῑ́λημαι	ὡμῑ́λησαι	ὡμῑ́ληται	ὡμῑ́λησθον	ὡμῑ́λησθον	ὡμῑλήμεθᾰ	ὡμῑ́λησθε	ὡμῑ́ληνται
	subjunctive	ὡμῑλημένος ὦ	ὡμῑλημένος ᾖς	ὡμῑλημένος ᾖ	ὡμῑλημένω ἦτον	ὡμῑλημένω ἦτον	ὡμῑλημένοι ὦμεν	ὡμῑλημένοι ἦτε	ὡμῑλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ὡμῑλημένος εἴην	ὡμῑλημένος εἴης	ὡμῑλημένος εἴη	ὡμῑλημένω εἴητον/εἶτον	ὡμῑλημένω εἰήτην/εἴτην	ὡμῑλημένοι εἴημεν/εἶμεν	ὡμῑλημένοι εἴητε/εἶτε	ὡμῑλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ὡμῑ́λησο	ὡμῑλήσθω	ὡμῑ́λησθον	ὡμῑλήσθων		ὡμῑ́λησθε	ὡμῑλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὡμῑληκέναι				ὡμῑλῆσθαι
participle	m	ὡμῑληκώς				ὡμῑλημένος
	f	ὡμῑληκυῖᾰ				ὡμῑλημένη
	n	ὡμῑληκός				ὡμῑλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ὡμῑλήκειν, ὡμῑλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὡμῑλήκειν, ὡμῑλήκη	ὡμῑλήκεις, ὡμῑλήκης	ὡμῑλήκει(ν)	ὡμῑλήκετον	ὡμῑληκέτην	ὡμῑλήκεμεν	ὡμῑλήκετε	ὡμῑλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ὡμῑλήμην	ὡμῑ́λησο	ὡμῑ́λητο	ὡμῑ́λησθον	ὡμῑλήσθην	ὡμῑλήμεθᾰ	ὡμῑ́λησθε	ὡμῑ́ληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: ομιλώ (omiló), μιλώ (miló), μιλάω (miláo)

Further reading

• “ὁμιλέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ὁμιλέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁμιλέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ὁμιλέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὁμιλέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3656 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accompany idem, page 6.
  • acquaint idem, page 8.
  • active idem, page 10.
  • associate idem, page 46.
  • attend idem, page 50.
  • busy idem, page 106.
  • commune with idem, page 149.
  • communicate idem, page 149.
  • company idem, page 150.
  • connect idem, page 161.
  • consort with idem, page 164.
  • contact idem, page 166.
  • conversant idem, page 173.
  • converse idem, page 173.
  • dealings idem, page 198.
  • engage idem, page 274.
  • escort idem, page 282.
  • expedience idem, page 293.
  • experience idem, page 294.
  • familiar idem, page 305.
  • intercourse idem, page 449.
  • meet idem, page 522.
  • relation idem, page 689.
  • touch idem, page 884.