เถื่อน

เถื่อน

Thai

Etymology

From Proto-Tai *C̬.tɯənᴮ (“wild”). Cognate with Lao ເຖື່ອນ (thư̄an), Lü ᦵᦏᦲᧃᧈ (ṫhoen¹), Shan ထိူၼ်ႇ (thòen), Ahom 𑜌𑜢𑜤𑜃𑜫 (thuen).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เถื่อน e tʰ ụ̄ ˋ ɒ n
Romanization	Paiboon	tʉ̀ʉan
	Royal Institute	thuean
(standard) IPA(key)		/tʰɯa̯n˨˩/

Noun

เถื่อน • (tʉ̀ʉan)

1. wild, desolate forest.

Derived terms

Derived terms

• ป่าเถื่อน (bpàa-tʉ̀ʉan)

 

Adjective

เถื่อน • (tʉ̀ʉan) (abstract noun ความเถื่อน)

1. wild; savage.
2. illegal; illicit.