สุรินทร์
Thai
Pronunciation
| Orthographic | สุรินทร์ s u r i n d r ʻ | |
| Phonemic | สุ-ริน s u – r i n | |
| Romanization | Paiboon | sù-rin |
| Royal Institute | su-rin | |
| (standard) IPA(key) | /su˨˩.rin˧/(R) | |
Etymology 1
From สุร (“god”, literally “brave; brave man”) + อินทร์ (in, “Indra; chief, lord, master; etc”); literally “brave Indra”, “chief of brave men (gods)”, etc; ultimately from Pali sura + Sanskrit इन्द्र (indra). Compare Pali surinda, from which Thai สุรินท์ is derived, and Sanskrit सुरेन्द्र (surendra), from which Thai สุเรนทร์ is derived.
Alternative forms
- สุรินทร
Proper noun
สุรินทร์ • (sù-rin)
- (Hinduism) an epithet of the god Indra.
Noun
สุรินทร์ • (sù-rin)
- (figurative) king; monarch.
Antonyms
- อสุรินทร์
Etymology 2
the seal of the province depicting the Hindu god Indra
After the noble title of the city ruler, พระยาสุรินทรภักดี (prá-yaa sù-rin pák-dii; literally “phraya of loyalty unto Surin” — see #Etymology 1 also); given to the city in the reign of Rama I (1782–1809); formerly known as คูประทายสมัน (kuu-bprà-taai-sà-mǎn).[1]
Proper noun
สุรินทร์ • (sù-rin)
- (เมือง~) Surin (a city in Thailand)
- (จังหวัด~) Surin (a province of Thailand)
- (อำเภอเมือง~) Mueang Surin (a district of Surin Province, Thailand)
References
- กรมศิลปากร (n.d.), “ประวัติเมืองสุรินทร์”, in พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์, Bangkok: กรมศิลปากร, archived from the original on 2019-12-12, retrieved 2020-03-03