மோது

மோது

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /moːd̪u/, [moːd̪ɯ]

Verb

மோது • (mōtu)

1. to collide with, clash with, hit, bump

Conjugation

Conjugation of மோது (mōtu)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	மோதுகிறேன் mōtukiṟēṉ	மோதுகிறாய் mōtukiṟāy	மோதுகிறான் mōtukiṟāṉ	மோதுகிறாள் mōtukiṟāḷ	மோதுகிறார் mōtukiṟār	மோதுகிறது mōtukiṟatu
past	மோதினேன் mōtiṉēṉ	மோதினாய் mōtiṉāy	மோதினான் mōtiṉāṉ	மோதினாள் mōtiṉāḷ	மோதினார் mōtiṉār	மோதினது mōtiṉatu
future	மோதுவேன் mōtuvēṉ	மோதுவாய் mōtuvāy	மோதுவான் mōtuvāṉ	மோதுவாள் mōtuvāḷ	மோதுவார் mōtuvār	மோதும் mōtum
future negative	மோதமாட்டேன் mōtamāṭṭēṉ	மோதமாட்டாய் mōtamāṭṭāy	மோதமாட்டான் mōtamāṭṭāṉ	மோதமாட்டாள் mōtamāṭṭāḷ	மோதமாட்டார் mōtamāṭṭār	மோதாது mōtātu
negative	மோதவில்லை mōtavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	மோதுகிறோம் mōtukiṟōm	மோதுகிறீர்கள் mōtukiṟīrkaḷ	மோதுகிறார்கள் mōtukiṟārkaḷ		மோதுகின்றன mōtukiṉṟaṉa
past	மோதினோம் mōtiṉōm	மோதினீர்கள் mōtiṉīrkaḷ	மோதினார்கள் mōtiṉārkaḷ		மோதினன mōtiṉaṉa
future	மோதுவோம் mōtuvōm	மோதுவீர்கள் mōtuvīrkaḷ	மோதுவார்கள் mōtuvārkaḷ		மோதுவன mōtuvaṉa
future negative	மோதமாட்டோம் mōtamāṭṭōm	மோதமாட்டீர்கள் mōtamāṭṭīrkaḷ	மோதமாட்டார்கள் mōtamāṭṭārkaḷ		மோதா mōtā
negative	மோதவில்லை mōtavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	மோது mōtu			மோதுங்கள் mōtuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	மோதாதே mōtātē			மோதாதீர்கள் mōtātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of மோதிவிடு (mōtiviṭu)		past of மோதிவிட்டிரு (mōtiviṭṭiru)		future of மோதிவிடு (mōtiviṭu)
progressive	மோதிக்கொண்டிரு mōtikkoṇṭiru
effective	மோதப்படு mōtappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	மோத mōta			மோதாமல் இருக்க mōtāmal irukka
potential	மோதலாம் mōtalām			மோதாமல் இருக்கலாம் mōtāmal irukkalām
cohortative	மோதட்டும் mōtaṭṭum			மோதாமல் இருக்கட்டும் mōtāmal irukkaṭṭum
casual conditional	மோதுவதால் mōtuvatāl			மோதாத்தால் mōtāttāl
conditional	மோதினால் mōtiṉāl			மோதாவிட்டால் mōtāviṭṭāl
adverbial participle	மோதி mōti			மோதாமல் mōtāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	மோதுகிற mōtukiṟa	மோதின mōtiṉa	மோதும் mōtum	மோதாத mōtāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	மோதுகிறவன் mōtukiṟavaṉ	மோதுகிறவள் mōtukiṟavaḷ	மோதுகிறவர் mōtukiṟavar	மோதுகிறது mōtukiṟatu	மோதுகிறவர்கள் mōtukiṟavarkaḷ	மோதுகிறவை mōtukiṟavai
past	மோதினவன் mōtiṉavaṉ	மோதினவள் mōtiṉavaḷ	மோதினவர் mōtiṉavar	மோதினது mōtiṉatu	மோதினவர்கள் mōtiṉavarkaḷ	மோதினவை mōtiṉavai
future	மோதுபவன் mōtupavaṉ	மோதுபவள் mōtupavaḷ	மோதுபவர் mōtupavar	மோதுவது mōtuvatu	மோதுபவர்கள் mōtupavarkaḷ	மோதுபவை mōtupavai
negative	மோதாதவன் mōtātavaṉ	மோதாதவள் mōtātavaḷ	மோதாதவர் mōtātavar	மோதாதது mōtātatu	மோதாதவர்கள் mōtātavarkaḷ	மோதாதவை mōtātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	மோதுவது mōtuvatu		மோதுதல் mōtutal		மோதல் mōtal