பூங்காற்று

பூங்காற்று

Tamil

Etymology

From பூ (pū, “flower, gentle, soft”) +‎ காற்று (kāṟṟu, “air, wind”)

Pronunciation

• IPA^(key): /puːŋɡaːʈːɾu/, [puːŋɡɑːʈːɾɯ]

Noun

பூங்காற்று • (pūṅkāṟṟu)

1. gentle wind

   Synonym: தென்றல் (teṉṟal)

2. breeze that carries the scent of flowers
3. (literary) a young woman

Declension

Declension of பூங்காற்று (pūṅkāṟṟu) (root-stem, singular only)
	Singular	Plural
Nominative	பூங்காற்று pūṅkāṟṟu	-
Vocative	பூங்காற்றே pūṅkāṟṟē	-
Accusative	பூங்காற்றை pūṅkāṟṟai	-
Dative	பூங்காற்றுக்கு pūṅkāṟṟukku	-
Genitive	பூங்காற்றுடைய pūṅkāṟṟuṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	பூங்காற்று pūṅkāṟṟu	-
Vocative	பூங்காற்றே pūṅkāṟṟē	-
Accusative	பூங்காற்றை pūṅkāṟṟai	-
Dative	பூங்காற்றுக்கு pūṅkāṟṟukku	-
Benefactive	பூங்காற்றுக்காக pūṅkāṟṟukkāka	-
Genitive 1	பூங்காற்றுடைய pūṅkāṟṟuṭaiya	-
Genitive 2	பூங்காற்றின் pūṅkāṟṟiṉ	-
Locative 1	பூங்காற்றில் pūṅkāṟṟil	-
Locative 2	பூங்காற்றிடம் pūṅkāṟṟiṭam	-
Sociative 1	பூங்காற்றோடு pūṅkāṟṟōṭu	-
Sociative 2	பூங்காற்றுடன் pūṅkāṟṟuṭaṉ	-
Instrumental	பூங்காற்றால் pūṅkāṟṟāl	-
Ablative	பூங்காற்றிலிருந்து pūṅkāṟṟiliruntu	-