mączyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *mǫčiti, from *mǭkà +‎ *-iti. By surface analysis, mąka (“flour”) +‎ -yć.

mączyć impf (perfective umączyć)

(transitive, rare) to flour (to apply flour to something; to cover with flour)
Hypernyms: poprószać, posypywać
(reflexive, rare) to get covered with flour

Conjugation of mączyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mączyć
present tense	1^st	mączę			mączymy
	2^nd	mączysz			mączycie
	3^rd	mączy			mączą
	impersonal	mączy się
past tense	1^st	mączyłem	mączyłam		mączyliśmy	mączyłyśmy
	2^nd	mączyłeś	mączyłaś		mączyliście	mączyłyście
	3^rd	mączył	mączyła	mączyło	mączyli	mączyły
	impersonal	mączono
future tense	1^st	będę mączył, będę mączyć	będę mączyła, będę mączyć		będziemy mączyli, będziemy mączyć	będziemy mączyły, będziemy mączyć
	2^nd	będziesz mączył, będziesz mączyć	będziesz mączyła, będziesz mączyć		będziecie mączyli, będziecie mączyć	będziecie mączyły, będziecie mączyć
	3^rd	będzie mączył, będzie mączyć	będzie mączyła, będzie mączyć	będzie mączyło, będzie mączyć	będą mączyli, będą mączyć	będą mączyły, będą mączyć
	impersonal	będzie mączyć się
conditional	1^st	mączyłbym	mączyłabym		mączylibyśmy	mączyłybyśmy
	2^nd	mączyłbyś	mączyłabyś		mączylibyście	mączyłybyście
	3^rd	mączyłby	mączyłaby	mączyłoby	mączyliby	mączyłyby
	impersonal	mączono by
imperative	1^st	niech mączę			mączmy
	2^nd	mącz			mączcie
	3^rd	niech mączy			niech mączą
active adjectival participle		mączący	mącząca	mączące	mączący	mączące
passive adjectival participle		mączony	mączona	mączone	mączeni	mączone
contemporary adverbial participle		mącząc
verbal noun		mączenie

adjectives

nouns