புதை
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /pud̪aɪ̯/, [pʊd̪əɪ̯]
Etymology 1
Cognate with Malayalam [script needed] (puda).
Noun
புதை • (putai)
- concealment; the act of hiding or concealing
- that which is concealed
- dense part of a forest or jungle
- place of concealment
- bundle of arrows
Declension
Declension of புதை (putai) (ai-stem, ஐ-throughout) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | புதை putai | புதைகள் putaikaḷ |
Vocative | புதையே putaiyē | புதைகளே putaikaḷē |
Accusative | புதையை putaiyai | புதைகளை putaikaḷai |
Dative | புதைக்கு putaikku | புதைகளுக்கு putaikaḷukku |
Genitive | புதையுடைய putaiyuṭaiya | புதைகளுடைய putaikaḷuṭaiya |
Singular | Plural | |
Nominative | புதை putai | புதைகள் putaikaḷ |
Vocative | புதையே putaiyē | புதைகளே putaikaḷē |
Accusative | புதையை putaiyai | புதைகளை putaikaḷai |
Dative | புதைக்கு putaikku | புதைகளுக்கு putaikaḷukku |
Benefactive | புதைக்காக putaikkāka | புதைகளுக்காக putaikaḷukkāka |
Genitive 1 | புதையுடைய putaiyuṭaiya | புதைகளுடைய putaikaḷuṭaiya |
Genitive 2 | புதையின் putaiyiṉ | புதைகளின் putaikaḷiṉ |
Locative 1 | புதையில் putaiyil | புதைகளில் putaikaḷil |
Locative 2 | புதையிடம் putaiyiṭam | புதைகளிடம் putaikaḷiṭam |
Sociative 1 | புதையோடு putaiyōṭu | புதைகளோடு putaikaḷōṭu |
Sociative 2 | புதையுடன் putaiyuṭaṉ | புதைகளுடன் putaikaḷuṭaṉ |
Instrumental | புதையால் putaiyāl | புதைகளால் putaikaḷāl |
Ablative | புதையிலிருந்து putaiyiliruntu | புதைகளிலிருந்து putaikaḷiliruntu |
Verb
புதை • (putai) (intransitive)
- to be buried
- to sink into
- to penetrate
Conjugation
Conjugation of புதை (putai)
Etymology 2
Causative of the verb above. Cognate to Kannada ಪೊದಿಸು (podisu).
Verb
புதை • (putai) (transitive)
- to bury
- (usually said of treasure) to hide, conceal
- Synonyms: மறை (maṟai), ஒளி (oḷi)
Conjugation
Conjugation of புதை (putai)
References
- University of Madras (1924–1936), “புதை-தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- University of Madras (1924–1936), “புதை-த்தல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press