உளறல்
Tamil
Etymology
From உளறு (uḷaṟu)
Pronunciation
- IPA(key): /uɭaral/, [uɭɐrɐl]
Noun
உளறல் • (uḷaṟal)
- blabber
- nonsense
Declension
| Declension of உளறல் (uḷaṟal) (singular only) | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Nominative | உளறல் uḷaṟal | - |
| Vocative | உளறலே uḷaṟalē | - |
| Accusative | உளறலை uḷaṟalai | - |
| Dative | உளறலுக்கு uḷaṟalukku | - |
| Genitive | உளறலுடைய uḷaṟaluṭaiya | - |
| Singular | Plural | |
| Nominative | உளறல் uḷaṟal | - |
| Vocative | உளறலே uḷaṟalē | - |
| Accusative | உளறலை uḷaṟalai | - |
| Dative | உளறலுக்கு uḷaṟalukku | - |
| Benefactive | உளறலுக்காக uḷaṟalukkāka | - |
| Genitive 1 | உளறலுடைய uḷaṟaluṭaiya | - |
| Genitive 2 | உளறலின் uḷaṟaliṉ | - |
| Locative 1 | உளறலில் uḷaṟalil | - |
| Locative 2 | உளறலிடம் uḷaṟaliṭam | - |
| Sociative 1 | உளறலோடு uḷaṟalōṭu | - |
| Sociative 2 | உளறலுடன் uḷaṟaluṭaṉ | - |
| Instrumental | உளறலால் uḷaṟalāl | - |
| Ablative | உளறலிலிருந்து uḷaṟaliliruntu | - |