स्थामन्

स्थामन्

Sanskrit

Etymology

Cognate to Latin stamen.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /s̪t̪ʰɑ́ː.mɐn̪/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪t̪ʰɑː.mɐn̪/

Noun

स्थामन् • (sthā́man) n

1. station, seat, place
2. strength, power

Declension

Neuter an-stem declension of स्थामन् (sthā́man)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्थाम sthā́ma	स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī	स्थामानि sthā́māni
Vocative	स्थामन् / स्थाम sthā́man / sthā́ma	स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī	स्थामानि sthā́māni
Accusative	स्थाम sthā́ma	स्थाम्नी / स्थामनी sthā́mnī / sthā́manī	स्थामानि sthā́māni
Instrumental	स्थाम्ना sthā́mnā	स्थामभ्याम् sthā́mabhyām	स्थामभिः sthā́mabhiḥ
Dative	स्थाम्ने sthā́mne	स्थामभ्याम् sthā́mabhyām	स्थामभ्यः sthā́mabhyaḥ
Ablative	स्थाम्नः sthā́mnaḥ	स्थामभ्याम् sthā́mabhyām	स्थामभ्यः sthā́mabhyaḥ
Genitive	स्थाम्नः sthā́mnaḥ	स्थाम्नोः sthā́mnoḥ	स्थाम्नाम् sthā́mnām
Locative	स्थाम्नि / स्थामनि sthā́mni / sthā́mani	स्थाम्नोः sthā́mnoḥ	स्थामसु sthā́masu