प्राणिन्
Sanskrit
Etymology
From प्राण (prāṇa, “life”) + -इन् (-in).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /pɽɑː.ɳin̪/
- (Classical) IPA(key): /ˈpɽɑː.ɳin̪/
Adjective
प्राणिन् • (prāṇin)
- breathing, living, alive
Declension
| Masculine in-stem declension of प्राणिन् (prāṇin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राणी prāṇī | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Vocative | प्राणिन् prāṇin | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Accusative | प्राणिनम् prāṇinam | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Instrumental | प्राणिना prāṇinā | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभिः prāṇibhiḥ |
| Dative | प्राणिने prāṇine | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Ablative | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Genitive | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिनाम् prāṇinām |
| Locative | प्राणिनि prāṇini | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिषु prāṇiṣu |
| Notes |
| ||
| Feminine ī-stem declension of प्राणिनी (prāṇinī) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राणिनी prāṇinī | प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹ prāṇinyau / prāṇinī¹ | प्राणिन्यः / प्राणिनीः¹ prāṇinyaḥ / prāṇinīḥ¹ |
| Vocative | प्राणिनि prāṇini | प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹ prāṇinyau / prāṇinī¹ | प्राणिन्यः / प्राणिनीः¹ prāṇinyaḥ / prāṇinīḥ¹ |
| Accusative | प्राणिनीम् prāṇinīm | प्राणिन्यौ / प्राणिनी¹ prāṇinyau / prāṇinī¹ | प्राणिनीः prāṇinīḥ |
| Instrumental | प्राणिन्या prāṇinyā | प्राणिनीभ्याम् prāṇinībhyām | प्राणिनीभिः prāṇinībhiḥ |
| Dative | प्राणिन्यै prāṇinyai | प्राणिनीभ्याम् prāṇinībhyām | प्राणिनीभ्यः prāṇinībhyaḥ |
| Ablative | प्राणिन्याः prāṇinyāḥ | प्राणिनीभ्याम् prāṇinībhyām | प्राणिनीभ्यः prāṇinībhyaḥ |
| Genitive | प्राणिन्याः prāṇinyāḥ | प्राणिन्योः prāṇinyoḥ | प्राणिनीनाम् prāṇinīnām |
| Locative | प्राणिन्याम् prāṇinyām | प्राणिन्योः prāṇinyoḥ | प्राणिनीषु prāṇinīṣu |
| Notes |
| ||
| Neuter in-stem declension of प्राणिन् (prāṇin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राणि prāṇi | प्राणिनी prāṇinī | प्राणीनि prāṇīni |
| Vocative | प्राणिनि prāṇini | प्राणिनी prāṇinī | प्राणीनि prāṇīni |
| Accusative | प्राणि prāṇi | प्राणिनी prāṇinī | प्राणीनि prāṇīni |
| Instrumental | प्राणिना prāṇinā | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभिः prāṇibhiḥ |
| Dative | प्राणिने prāṇine | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Ablative | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Genitive | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिनाम् prāṇinām |
| Locative | प्राणिनि prāṇini | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिषु prāṇiṣu |
Noun
प्राणिन् • (prāṇin) m
- a living or sentient being, living creature, animal or man
Declension
| Masculine in-stem declension of प्राणिन् (prāṇin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राणी prāṇī | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Vocative | प्राणिन् prāṇin | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Accusative | प्राणिनम् prāṇinam | प्राणिनौ / प्राणिना¹ prāṇinau / prāṇinā¹ | प्राणिनः prāṇinaḥ |
| Instrumental | प्राणिना prāṇinā | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभिः prāṇibhiḥ |
| Dative | प्राणिने prāṇine | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Ablative | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिभ्याम् prāṇibhyām | प्राणिभ्यः prāṇibhyaḥ |
| Genitive | प्राणिनः prāṇinaḥ | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिनाम् prāṇinām |
| Locative | प्राणिनि prāṇini | प्राणिनोः prāṇinoḥ | प्राणिषु prāṇiṣu |
| Notes |
| ||