प्राणायाम

प्राणायाम

Sanskrit

Etymology

Compound of प्राण (prāṇá, “life force, vital energy, the breath”) (whence also English prana) + आयाम (āyāma, “lengthening, extending, stretching”).

Noun

प्राणायाम • (prāṇā-yāma) m

1. pranayama

Declension

Masculine a-stem declension of प्राणायाम
Nom. sg.	प्राणायामः (prāṇāyāmaḥ)
Gen. sg.	प्राणायामस्य (prāṇāyāmasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्राणायामः (prāṇāyāmaḥ)	प्राणायामौ (prāṇāyāmau)	प्राणायामाः (prāṇāyāmāḥ)
Vocative	प्राणायाम (prāṇāyāma)	प्राणायामौ (prāṇāyāmau)	प्राणायामाः (prāṇāyāmāḥ)
Accusative	प्राणायामम् (prāṇāyāmam)	प्राणायामौ (prāṇāyāmau)	प्राणायामान् (prāṇāyāmān)
Instrumental	प्राणायामेन (prāṇāyāmena)	प्राणायामाभ्याम् (prāṇāyāmābhyām)	प्राणायामैः (prāṇāyāmaiḥ)
Dative	प्राणायामाय (prāṇāyāmāya)	प्राणायामाभ्याम् (prāṇāyāmābhyām)	प्राणायामेभ्यः (prāṇāyāmebhyaḥ)
Ablative	प्राणायामात् (prāṇāyāmāt)	प्राणायामाभ्याम् (prāṇāyāmābhyām)	प्राणायामेभ्यः (prāṇāyāmebhyaḥ)
Genitive	प्राणायामस्य (prāṇāyāmasya)	प्राणायामयोः (prāṇāyāmayoḥ)	प्राणायामानाम् (prāṇāyāmānām)
Locative	प्राणायामे (prāṇāyāme)	प्राणायामयोः (prāṇāyāmayoḥ)	प्राणायामेषु (prāṇāyāmeṣu)