प्रशस्ति
Sanskrit
Noun
प्रशस्ति • (praśasti) f
- glory, fame, praise (RV., Uttarar., Daśar., etc.)
- liking (RV.)
- benediction (Sāh.)
- instruction, guidance, warning (RV.)
- edict (Vcar., Bālar.)
- eulogistic inscription (MI.)
- eminence (W.)
- name of a guide to letter writing (Cat.)
Declension
| Feminine i-stem declension of प्रशस्ति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | प्रशस्तिः (praśastiḥ) | ||
| Gen. sg. | प्रशस्त्याः / प्रशस्तेः (praśastyāḥ / praśasteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रशस्तिः (praśastiḥ) | प्रशस्ती (praśastī) | प्रशस्तयः (praśastayaḥ) |
| Vocative | प्रशस्ते (praśaste) | प्रशस्ती (praśastī) | प्रशस्तयः (praśastayaḥ) |
| Accusative | प्रशस्तिम् (praśastim) | प्रशस्ती (praśastī) | प्रशस्तीः (praśastīḥ) |
| Instrumental | प्रशस्त्या (praśastyā) | प्रशस्तिभ्याम् (praśastibhyām) | प्रशस्तिभिः (praśastibhiḥ) |
| Dative | प्रशस्त्यै / प्रशस्तये (praśastyai / praśastaye) | प्रशस्तिभ्याम् (praśastibhyām) | प्रशस्तिभ्यः (praśastibhyaḥ) |
| Ablative | प्रशस्त्याः / प्रशस्तेः (praśastyāḥ / praśasteḥ) | प्रशस्तिभ्याम् (praśastibhyām) | प्रशस्तिभ्यः (praśastibhyaḥ) |
| Genitive | प्रशस्त्याः / प्रशस्तेः (praśastyāḥ / praśasteḥ) | प्रशस्त्योः (praśastyoḥ) | प्रशस्तीनाम् (praśastīnām) |
| Locative | प्रशस्त्याम् / प्रशस्तौ (praśastyām / praśastau) | प्रशस्त्योः (praśastyoḥ) | प्रशस्तिषु (praśastiṣu) |
References
Monier Williams (1899), “प्रशस्ति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0695.