दुर्योण

दुर्योण

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *d(ʰ)wā́r, from Proto-Indo-Iranian *dʰwā́r, from Proto-Indo-European *dʰwṓr.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d̪uɽ.jɐw.ɳɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /d̪uɽˈjoː.ɳɐ/

Noun

दुर्योण • (duryoṇá) n

1. home, house, dwelling

Declension

Neuter a-stem declension of दुर्योण (duryoṇá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	दुर्योणम् duryoṇám	दुर्योणे duryoṇé	दुर्योणानि / दुर्योणा¹ duryoṇā́ni / duryoṇā́¹
Vocative	दुर्योण dúryoṇa	दुर्योणे dúryoṇe	दुर्योणानि / दुर्योणा¹ dúryoṇāni / dúryoṇā¹
Accusative	दुर्योणम् duryoṇám	दुर्योणे duryoṇé	दुर्योणानि / दुर्योणा¹ duryoṇā́ni / duryoṇā́¹
Instrumental	दुर्योणेन duryoṇéna	दुर्योणाभ्याम् duryoṇā́bhyām	दुर्योणैः / दुर्योणेभिः¹ duryoṇaíḥ / duryoṇébhiḥ¹
Dative	दुर्योणाय duryoṇā́ya	दुर्योणाभ्याम् duryoṇā́bhyām	दुर्योणेभ्यः duryoṇébhyaḥ
Ablative	दुर्योणात् duryoṇā́t	दुर्योणाभ्याम् duryoṇā́bhyām	दुर्योणेभ्यः duryoṇébhyaḥ
Genitive	दुर्योणस्य duryoṇásya	दुर्योणयोः duryoṇáyoḥ	दुर्योणानाम् duryoṇā́nām
Locative	दुर्योणे duryoṇé	दुर्योणयोः duryoṇáyoḥ	दुर्योणेषु duryoṇéṣu
Notes	¹Vedic