ज्ञानकाण्ड

ज्ञानकाण्ड

Sanskrit

Etymology

ज्ञान (jñāna, “knowledge”) +‎ काण्ड (kāṇḍa, “section, department”)

Noun

ज्ञानकाण्ड • (jñānakāṇḍa) n

1. department of Vedic knowledge which relates to understanding of the world-spirit

Declension

Neuter a-stem declension of ज्ञानकाण्ड
Nom. sg.	ज्ञानकाण्डम् (jñānakāṇḍam)
Gen. sg.	ज्ञानकाण्डस्य (jñānakāṇḍasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ज्ञानकाण्डम् (jñānakāṇḍam)	ज्ञानकाण्डे (jñānakāṇḍe)	ज्ञानकाण्डानि (jñānakāṇḍāni)
Vocative	ज्ञानकाण्ड (jñānakāṇḍa)	ज्ञानकाण्डे (jñānakāṇḍe)	ज्ञानकाण्डानि (jñānakāṇḍāni)
Accusative	ज्ञानकाण्डम् (jñānakāṇḍam)	ज्ञानकाण्डे (jñānakāṇḍe)	ज्ञानकाण्डानि (jñānakāṇḍāni)
Instrumental	ज्ञानकाण्डेन (jñānakāṇḍena)	ज्ञानकाण्डाभ्याम् (jñānakāṇḍābhyām)	ज्ञानकाण्डैः (jñānakāṇḍaiḥ)
Dative	ज्ञानकाण्डाय (jñānakāṇḍāya)	ज्ञानकाण्डाभ्याम् (jñānakāṇḍābhyām)	ज्ञानकाण्डेभ्यः (jñānakāṇḍebhyaḥ)
Ablative	ज्ञानकाण्डात् (jñānakāṇḍāt)	ज्ञानकाण्डाभ्याम् (jñānakāṇḍābhyām)	ज्ञानकाण्डेभ्यः (jñānakāṇḍebhyaḥ)
Genitive	ज्ञानकाण्डस्य (jñānakāṇḍasya)	ज्ञानकाण्डयोः (jñānakāṇḍayoḥ)	ज्ञानकाण्डानाम् (jñānakāṇḍānām)
Locative	ज्ञानकाण्डे (jñānakāṇḍe)	ज्ञानकाण्डयोः (jñānakāṇḍayoḥ)	ज्ञानकाण्डेषु (jñānakāṇḍeṣu)

References

• Monier Williams (1899), “ज्ञानकाण्ड”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0426.