अष्ट्रा
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *HáṣṭraH, from Proto-Indo-Iranian *HáštraH (“whip, goad”), from Proto-Indo-European *h₂éǵ-tro-m (“instrument of propelling”), from *h₂eǵ- (“to drive”). Cognate with Avestan 𐬀𐬱𐬙𐬭𐬁 (aštrā, “whip”), Middle Persian [script needed] (ʾštl /aštar/, “whip”). Compare also Hungarian ostor (“whip”), an Indo-Iranian borrowing.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ɐ́ʂ.ʈɽɑː/
- (Classical) IPA(key): /ˈɐʂ.ʈɽɑː/
Noun
अष्ट्रा • (áṣṭrā) f
- goad or prick for driving cattle.
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.53.9:
- या ते अष्ट्रा गोपशाघृणे पशुसाधनी ।
- yā te aṣṭrā gopaśāghṛṇe paśusādhanī .
- Thou bearest, glowing Lord, a goad with horny point that guides the cows
- या ते अष्ट्रा गोपशाघृणे पशुसाधनी ।
Declension
| Feminine ā-stem declension of अष्ट्रा (áṣṭrā) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अष्ट्रा áṣṭrā | अष्ट्रे áṣṭre | अष्ट्राः áṣṭrāḥ |
| Vocative | अष्ट्रे áṣṭre | अष्ट्रे áṣṭre | अष्ट्राः áṣṭrāḥ |
| Accusative | अष्ट्राम् áṣṭrām | अष्ट्रे áṣṭre | अष्ट्राः áṣṭrāḥ |
| Instrumental | अष्ट्रया / अष्ट्रा¹ áṣṭrayā / áṣṭrā¹ | अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām | अष्ट्राभिः áṣṭrābhiḥ |
| Dative | अष्ट्रायै áṣṭrāyai | अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām | अष्ट्राभ्यः áṣṭrābhyaḥ |
| Ablative | अष्ट्रायाः áṣṭrāyāḥ | अष्ट्राभ्याम् áṣṭrābhyām | अष्ट्राभ्यः áṣṭrābhyaḥ |
| Genitive | अष्ट्रायाः áṣṭrāyāḥ | अष्ट्रयोः áṣṭrayoḥ | अष्ट्राणाम् áṣṭrāṇām |
| Locative | अष्ट्रायाम् áṣṭrāyām | अष्ट्रयोः áṣṭrayoḥ | अष्ट्रासु áṣṭrāsu |
| Notes |
| ||