अर्हित
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit अर्हित (arhita).
Pronunciation
- IPA(key): /əɾ.ɦɪt̪/
Adjective
अर्हित • (arhit) (indeclinable)
- worshipped, honoured, respected
References
- Syamasundara Dasa (1965–1975) , “अर्हित”, in Hindi Sabdasagara [Comprehensive Hindi Dictionary] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha.
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- ᬅᬃᬳᬶᬢ (Balinese script)
- অৰ্হিত (Assamese script)
- অর্হিত (Bengali script)
- 𑰀𑰨𑰿𑰮𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
- 𑀅𑀭𑁆𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
- 𑌅𑌰𑍍𑌹𑌿𑌤 (Grantha script)
- અર્હિત (Gujarati script)
- ꦄꦂꦲꦶꦠ (Javanese script)
- ಅರ್ಹಿತ (Kannada script)
- အရ္ဟိတ (Burmese script)
- 𑐀𑐬𑑂𑐴𑐶𑐟 (Newa script)
- ଅର୍ହିତ (Oriya script)
- ꢂꢬ꣄ꢲꢶꢡ (Saurashtra script)
- 𑆃𑆫𑇀𑆲𑆴𑆠 (Sharada script)
- 𑖀𑖨𑖿𑖮𑖰𑖝 (Siddham script)
- అర్హిత (Telugu script)
- ཨརྷིཏ (Tibetan script)
- 𑒁𑒩𑓂𑒯𑒱𑒞 (Tirhuta script)
Etymology
From the root अर्ह् (arh) + -इत (-ita).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ɐɾ.ɦi.t̪ɐ/
- (Classical) IPA(key): /ˈɐɾ.ɦi.t̪ɐ/
Adjective
अर्हित • (arhita)
- honoured, worshipped
Declension
| Masculine a-stem declension of अर्हित (arhita) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्हितः arhitaḥ | अर्हितौ arhitau | अर्हिताः / अर्हितासः¹ arhitāḥ / arhitāsaḥ¹ |
| Vocative | अर्हित arhita | अर्हितौ arhitau | अर्हिताः / अर्हितासः¹ arhitāḥ / arhitāsaḥ¹ |
| Accusative | अर्हितम् arhitam | अर्हितौ arhitau | अर्हितान् arhitān |
| Instrumental | अर्हितेन arhitena | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितैः / अर्हितेभिः¹ arhitaiḥ / arhitebhiḥ¹ |
| Dative | अर्हिताय arhitāya | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ |
| Ablative | अर्हितात् arhitāt | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ |
| Genitive | अर्हितस्य arhitasya | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितानाम् arhitānām |
| Locative | अर्हिते arhite | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितेषु arhiteṣu |
| Notes |
| ||
| Feminine ā-stem declension of अर्हिता (arhitā) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्हिता arhitā | अर्हिते arhite | अर्हिताः arhitāḥ |
| Vocative | अर्हिते arhite | अर्हिते arhite | अर्हिताः arhitāḥ |
| Accusative | अर्हिताम् arhitām | अर्हिते arhite | अर्हिताः arhitāḥ |
| Instrumental | अर्हितया / अर्हिता¹ arhitayā / arhitā¹ | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हिताभिः arhitābhiḥ |
| Dative | अर्हितायै arhitāyai | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हिताभ्यः arhitābhyaḥ |
| Ablative | अर्हितायाः arhitāyāḥ | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हिताभ्यः arhitābhyaḥ |
| Genitive | अर्हितायाः arhitāyāḥ | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितानाम् arhitānām |
| Locative | अर्हितायाम् arhitāyām | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितासु arhitāsu |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of अर्हित (arhita) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अर्हितम् arhitam | अर्हिते arhite | अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹ |
| Vocative | अर्हित arhita | अर्हिते arhite | अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹ |
| Accusative | अर्हितम् arhitam | अर्हिते arhite | अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹ |
| Instrumental | अर्हितेन arhitena | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितैः / अर्हितेभिः¹ arhitaiḥ / arhitebhiḥ¹ |
| Dative | अर्हिताय arhitāya | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ |
| Ablative | अर्हितात् arhitāt | अर्हिताभ्याम् arhitābhyām | अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ |
| Genitive | अर्हितस्य arhitasya | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितानाम् arhitānām |
| Locative | अर्हिते arhite | अर्हितयोः arhitayoḥ | अर्हितेषु arhiteṣu |
| Notes |
| ||
References
- Monier Williams (1899) , “अर्हित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 93.