अधिकारिन्
Sanskrit
Etymology
Compound of अधिकार (adhikāra, “authority”) + -इन् (-in).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /ɐ.d̪ʱi.kɑː.ɽin̪/
- (Classical) IPA(key): /ɐ.d̪ʱiˈkɑː.ɽin̪/
Noun
अधिकारिन् • (adhikārin) m
- official, one with authority
- authoritative
Declension
Masculine in-stem declension of अधिकारिन् (adhikārin) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अधिकारी adhikārī | अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹ | अधिकारिणः adhikāriṇaḥ |
Vocative | अधिकारिन् adhikārin | अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹ | अधिकारिणः adhikāriṇaḥ |
Accusative | अधिकारिणम् adhikāriṇam | अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹ | अधिकारिणः adhikāriṇaḥ |
Instrumental | अधिकारिणा adhikāriṇā | अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām | अधिकारिभिः adhikāribhiḥ |
Dative | अधिकारिणे adhikāriṇe | अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām | अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ |
Ablative | अधिकारिणः adhikāriṇaḥ | अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām | अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ |
Genitive | अधिकारिणः adhikāriṇaḥ | अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ | अधिकारिणाम् adhikāriṇām |
Locative | अधिकारिणि adhikāriṇi | अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ | अधिकारिषु adhikāriṣu |
Notes |
|