منكب
Arabic
Noun
مَنْكِب • (mankib) m
- shoulder
- side, flank
- highland, upland
Declension
Declension of noun مَنْكِب (mankib)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَنْكِب mankib | الْمَنْكِب al-mankib | مَنْكِب mankib |
Nominative | مَنْكِبٌ mankibun | الْمَنْكِبُ al-mankibu | مَنْكِبُ mankibu |
Accusative | مَنْكِبًا mankiban | الْمَنْكِبَ al-mankiba | مَنْكِبَ mankiba |
Genitive | مَنْكِبٍ mankibin | الْمَنْكِبِ al-mankibi | مَنْكِبِ mankibi |
Derived terms
- منكب الجوزاء (Betelgeuse)