صك
Arabic
Noun
صَكّ • (ṣakk) m (plural صُكُوك (ṣukūk))
- check (finances)
- bond
- deed
Declension
Declension of noun صَكّ (ṣakk)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | صَكّ ṣakk | الصَّكّ aṣ-ṣakk | صَكّ ṣakk |
Nominative | صَكٌّ ṣakkun | الصَّكُّ aṣ-ṣakku | صَكُّ ṣakku |
Accusative | صَكًّا ṣakkan | الصَّكَّ aṣ-ṣakka | صَكَّ ṣakka |
Genitive | صَكٍّ ṣakkin | الصَّكِّ aṣ-ṣakki | صَكِّ ṣakki |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | صَكَّيْن ṣakkayn | الصَّكَّيْن aṣ-ṣakkayn | صَكَّيْ ṣakkay |
Nominative | صَكَّانِ ṣakkāni | الصَّكَّانِ aṣ-ṣakkāni | صَكَّا ṣakkā |
Accusative | صَكَّيْنِ ṣakkayni | الصَّكَّيْنِ aṣ-ṣakkayni | صَكَّيْ ṣakkay |
Genitive | صَكَّيْنِ ṣakkayni | الصَّكَّيْنِ aṣ-ṣakkayni | صَكَّيْ ṣakkay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | صُكُوك ṣukūk | الصُّكُوك aṣ-ṣukūk | صُكُوك ṣukūk |
Nominative | صُكُوكٌ ṣukūkun | الصُّكُوكُ aṣ-ṣukūku | صُكُوكُ ṣukūku |
Accusative | صُكُوكًا ṣukūkan | الصُّكُوكَ aṣ-ṣukūka | صُكُوكَ ṣukūka |
Genitive | صُكُوكٍ ṣukūkin | الصُّكُوكِ aṣ-ṣukūki | صُكُوكِ ṣukūki |
Hijazi Arabic
Etymology 1
From the root ص ك ك (ṣ-k-k); "to close".
Pronunciation
- IPA(key): /sˁukː/
Verb
صُكّ • (ṣukk)
second-person singular active imperative of صَكّ
- close!
- shut!
Synonyms
- أَقْفِل (agfil)
- قَفِّل (gaffil)
- سَكِّر (sakkir)
Etymology 2
From Arabic صَكّ (ṣakk), from the same root.
Pronunciation
- IPA(key): /sˁakː/
Noun
صَكّ • (ṣakk) m
(plural صُكُوك (ṣukūk))
- deed (law)