ساخر
See also: شاجر and ساحر
Arabic
Etymology
Derived from the active participle of the verb سَخِرَ (saḵira, “to mock, to scoff at”), from the root س خ ر (s-ḵ-r).
Adjective
سَاخِر • (sāḵir) (feminine سَاخِرَة (sāḵira), masculine plural سَاخِرُونَ (sāḵirūna), feminine plural سَاخِرَات (sāḵirāt))
- mocking, sarcastic
Declension
Declension of adjective سَاخِر (sāḵir)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | سَاخِر sāḵir | السَّاخِر as-sāḵir | سَاخِرَة sāḵira | السَّاخِرَة as-sāḵira |
Nominative | سَاخِرٌ sāḵirun | السَّاخِرُ as-sāḵiru | سَاخِرَةٌ sāḵiratun | السَّاخِرَةُ as-sāḵiratu |
Accusative | سَاخِرًا sāḵiran | السَّاخِرَ as-sāḵira | سَاخِرَةً sāḵiratan | السَّاخِرَةَ as-sāḵirata |
Genitive | سَاخِرٍ sāḵirin | السَّاخِرِ as-sāḵiri | سَاخِرَةٍ sāḵiratin | السَّاخِرَةِ as-sāḵirati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | سَاخِرَيْن sāḵirayn | السَّاخِرَيْن as-sāḵirayn | سَاخِرَتَيْن sāḵiratayn | السَّاخِرَتَيْن as-sāḵiratayn |
Nominative | سَاخِرَانِ sāḵirāni | السَّاخِرَانِ as-sāḵirāni | سَاخِرَتَانِ sāḵiratāni | السَّاخِرَتَانِ as-sāḵiratāni |
Accusative | سَاخِرَيْنِ sāḵirayni | السَّاخِرَيْنِ as-sāḵirayni | سَاخِرَتَيْنِ sāḵiratayni | السَّاخِرَتَيْنِ as-sāḵiratayni |
Genitive | سَاخِرَيْنِ sāḵirayni | السَّاخِرَيْنِ as-sāḵirayni | سَاخِرَتَيْنِ sāḵiratayni | السَّاخِرَتَيْنِ as-sāḵiratayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | سَاخِرِين sāḵirīn | السَّاخِرِين as-sāḵirīn | سَاخِرَات sāḵirāt | السَّاخِرَات as-sāḵirāt |
Nominative | سَاخِرُونَ sāḵirūna | السَّاخِرُونَ as-sāḵirūna | سَاخِرَاتٌ sāḵirātun | السَّاخِرَاتُ as-sāḵirātu |
Accusative | سَاخِرِينَ sāḵirīna | السَّاخِرِينَ as-sāḵirīna | سَاخِرَاتٍ sāḵirātin | السَّاخِرَاتِ as-sāḵirāti |
Genitive | سَاخِرِينَ sāḵirīna | السَّاخِرِينَ as-sāḵirīna | سَاخِرَاتٍ sāḵirātin | السَّاخِرَاتِ as-sāḵirāti |
References
- Lane, Edward William (1863), “ساخر”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate
Noun
سَاخِر • (sāḵir) m (feminine سَاخِرَة (sāḵira))
- one who mocks or scoffs
- buffoon
Declension
Declension of noun سَاخِر (sāḵir)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | سَاخِر sāḵir | السَّاخِر as-sāḵir | سَاخِر sāḵir |
Nominative | سَاخِرٌ sāḵirun | السَّاخِرُ as-sāḵiru | سَاخِرُ sāḵiru |
Accusative | سَاخِرًا sāḵiran | السَّاخِرَ as-sāḵira | سَاخِرَ sāḵira |
Genitive | سَاخِرٍ sāḵirin | السَّاخِرِ as-sāḵiri | سَاخِرِ sāḵiri |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “ساخر”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen