دایه
See also: داية
Persian
Etymology
From Middle Persian dʾyk (dāyak, “nurse”). Akin to Old Armenian դայեակ (dayeak), an Iranian borrowing.
Noun
دایه • (dâye)
- nurse, foster-mother
- midwife
Related terms
- تایه (tâye)
- دایگی (dâyegi)
- دایگانی (dâyegâni)
Descendants
- → Arabic: دَايَة (dāya)
- Andalusian Arabic: داية (dāya)[1]
- Gulf Arabic: داية (dāya)
References
- علی صیادانی، وامواژههای فارسی دیوان ابن هانی؛ شاعر شیعه اندلس, پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، ص ۱۵۵
- Steingass, Francis Joseph (1892), “دایه”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul