باقر
Arabic
Etymology
From the root ب ق ر (b-q-r).
Noun
بَاقِر • (bāqir) m
- opener, gate
Proper noun
بَاقِر • (bāqir) m
- a male given name: Baqir, Bagher
- (defined) Muhammad al-Baqir (sixth Shia Imam)
Ottoman Turkish
Alternative forms
- باقیر (bakır), بقر (bakır)
Etymology
From Proto-Turkic *bakïr.
Noun
باقر • (bakır)
- copper
Derived terms
- باقراج (bakrac, “copper bucket, copper pot, copper cauldron”)
- باقرجی (bakırcı, “coppersmith”)
Descendants
- Turkish: bakır
- → Albanian: bakër
- → Armenian: պախըր (paxər), փախըր (pʿaxər)
- → Aromanian: bãcãri
- → Bulgarian: бакъ́р (bakǎ́r)
- → Greek: μπακίρι (bakíri)
- → Ladino: bakir
- → Macedonian: бакар (bakar)
- → Serbo-Croatian:
- Cyrillic: ба̀кар
- Latin: bàkar
- → Slovene: báker
References
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “باقر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 674
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “بقر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 857
- Redhouse, James W. (1890), “باقر”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 331
- Zenker, Julius Theodor (1866), “باقر”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 1, Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 168