ایل
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *ēl (“realm”); cognate with Old Turkic 𐰃𐰠 (é̄l), Azerbaijani el, Bashkir ил (il), Chuvash ял (jal), Kazakh ел (el), Kyrgyz эл (el), Tatar ил (il), Turkmen īl, Uyghur ئەل (el) and Uzbek el.
Noun
ایل • (il)
- (originally) any other person that one's self, others, other people
- any person or persons other than one's own household, tribe, or nation, strangers
- tribe, people, or nation; especially a subdivision of a large tribe called ulus
- the country of any particular tribe, or ruled over by any particular man or dynasty
- Synonyms: اولكا (ülke), دولت (devlet)
Descendants
- Gagauz: iel
- Turkish: il, el
Coordinate terms
- اوروق (uruk, “clan, subdivision of a tribe”)
- اولوس (ulus, “a large tribe”)
- اویماق (oymak, “sept of a tribe”)
- بوی (boy, “tribe, clan”)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “il1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2132
- Kélékian, Diran (1911), “ایل”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 223
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Regio”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1452
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “ایل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 604
- Nişanyan, Sevan (2002–), “il”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “ایل”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 302
Persian
Etymology 1
From a Turkic language, ultimately from Proto-Turkic *ēl.
Noun
ایل • (il) (plural ایلات (ilât) or ایلها (il-hâ))
- clan
- tribe
Derived terms
- ایلی
Etymology 2
From either Azerbaijani il (“year”) or Ottoman Turkish ییل (yıl, “year”).
Noun
ایل • (il)
- year (used only in Turkic year names)
Etymology 3
From Arabic أُيَّل (ʾuyyal).
Noun
ایل • (oyyal)
- (Classical Persian) deer, stag