ուսուցանեմ
Old Armenian
Etymology
Causative of ուսանիմ (usanim).
Verb
ուսուցանեմ • (usucʿanem) (aorist indicative ուսուցի)
- (transitive) to teach, to instruct in, to lecture, to be a teacher or professor of, to profess, to enlighten, to form, to make erudite or wise
Conjugation
active
| infinitive | ուսուցանել (usucʿanel) | participle | ուսուցեալ (usucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ուսուց- (usucʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանեմ (usucʿanem) | ուսուցանես (usucʿanes) | ուսուցանէ (usucʿanē) | ուսուցանեմք (usucʿanemkʿ) | ուսուցանէք (usucʿanēkʿ) | ուսուցանեն (usucʿanen) | |
| imperfect | ուսուցանէի, ուսուցանեի* (usucʿanēi, usucʿanei*) | ուսուցանէիր, ուսուցանեիր* (usucʿanēir, usucʿaneir*) | ուսուցանէր (usucʿanēr) | ուսուցանէաք, ուսուցանեաք* (usucʿanēakʿ, usucʿaneakʿ*) | ուսուցանէիք, ուսուցանեիք* (usucʿanēikʿ, usucʿaneikʿ*) | ուսուցանէին, ուսուցանեին* (usucʿanēin, usucʿanein*) | |
| aorist | ուսուցի (usucʿi) | ուսուցեր (usucʿer) | ուսոյց (usoycʿ) | ուսուցաք (usucʿakʿ) | ուսուցէք, ուսուցիք (usucʿēkʿ, usucʿikʿ) | ուսուցին (usucʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիցեմ (usucʿanicʿem) | ուսուցանիցես (usucʿanicʿes) | ուսուցանիցէ (usucʿanicʿē) | ուսուցանիցեմք (usucʿanicʿemkʿ) | ուսուցանիցէք (usucʿanicʿēkʿ) | ուսուցանիցեն (usucʿanicʿen) | |
| aorist | ուսուցից (usucʿicʿ) | ուսուսցես (ususcʿes) | ուսուսցէ (ususcʿē) | ուսուսցուք (ususcʿukʿ) | ուսուսջիք (ususǰikʿ) | ուսուսցեն (ususcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ուսո՛ (usó) | — | — | ուսուցէ՛ք (usucʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | ուսուսջի՛ր (ususǰír) | — | — | ուսուսջի՛ք (ususǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ուսուցաներ (mí usucʿaner) | — | — | մի՛ ուսուցանէք (mí usucʿanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ուսուցանել, ուսուցանիլ* (usucʿanel, usucʿanil*) | participle | ուսուցեալ (usucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ուսուց- (usucʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիմ (usucʿanim) | ուսուցանիս (usucʿanis) | ուսուցանի (usucʿani) | ուսուցանիմք (usucʿanimkʿ) | ուսուցանիք (usucʿanikʿ) | ուսուցանին (usucʿanin) | |
| imperfect | ուսուցանէի (usucʿanēi) | ուսուցանէիր (usucʿanēir) | ուսուցանէր, ուսուցանիւր (usucʿanēr, usucʿaniwr) | ուսուցանէաք (usucʿanēakʿ) | ուսուցանէիք (usucʿanēikʿ) | ուսուցանէին (usucʿanēin) | |
| aorist | ուսուցայ (usucʿay) | ուսուցար (usucʿar) | ուսուցաւ (usucʿaw) | ուսուցաք (usucʿakʿ) | ուսուցայք (usucʿaykʿ) | ուսուցան (usucʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ուսուցանիցիմ (usucʿanicʿim) | ուսուցանիցիս (usucʿanicʿis) | ուսուցանիցի (usucʿanicʿi) | ուսուցանիցիմք (usucʿanicʿimkʿ) | ուսուցանիցիք (usucʿanicʿikʿ) | ուսուցանիցին (usucʿanicʿin) | |
| aorist | ուսուցայց (usucʿaycʿ) | ուսուսցիս (ususcʿis) | ուսուսցի (ususcʿi) | ուսուսցուք (ususcʿukʿ) | ուսուսջիք (ususǰikʿ) | ուսուսցին (ususcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ուսուցի՛ր (usucʿír) | — | — | ուսուցարո՛ւք (usucʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ուսուսջի՛ր (ususǰír) | — | — | ուսուսջի՛ք (ususǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ուսուցանիր (mí usucʿanir) | — | — | մի՛ ուսուցանիք (mí usucʿanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: ուսուցանել (usucʿanel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ուսուցանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy