ափափայ
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Noun
ափափայ • (apʿapʿay)
- rugged and rocky place on a mountain
Declension
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ափափայ (apʿapʿay) | ափափայք (apʿapʿaykʿ) | |
genitive | ափափայի (apʿapʿayi) | ափափայից (apʿapʿayicʿ) | |
dative | ափափայի (apʿapʿayi) | ափափայից (apʿapʿayicʿ) | |
accusative | ափափայ (apʿapʿay) | ափափայս (apʿapʿays) | |
ablative | ափափայէ (apʿapʿayē) | ափափայից (apʿapʿayicʿ) | |
instrumental | ափափայիւ (apʿapʿayiw) | ափափայիւք (apʿapʿayiwkʿ) | |
locative | ափափայի (apʿapʿayi) | ափափայս (apʿapʿays) |
Descendants
- Armenian: ափափա (apʿapʿa)
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ափափայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press