ханџар
Serbo-Croatian
Alternative forms
- а̀нџа̄р
Etymology
From Ottoman Turkish خنجر (hancer), خنچار (hançar) (Turkish hançer), from Persian خنجر (xanjar), from Arabic خَنْجَر (ḵanjar).
Pronunciation
- IPA(key): /xǎnd͡ʒaːr/
- Hyphenation: хан‧џар
Noun
ха̀нџа̄р m (Latin spelling hàndžār)
- khanjar
Declension
Declension of ханџар
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ха̀нџа̄р | ханџари |
| genitive | ханџа́ра | ханџара |
| dative | ханџару | ханџарима |
| accusative | ханџар | ханџаре |
| vocative | ханџару | ханџари |
| locative | ханџару | ханџарима |
| instrumental | ханџаром | ханџарима |
References
- “ханџар” in Hrvatski jezični portal
- Abdulah Škaljić (1966), Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Svjetlost: Sarajevo, page 310