bałaganiarz
Polish
Etymology
From bałagan + -arz.
Pronunciation
- IPA(key): /ba.waˈɡa.ɲaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲaʂ
- Syllabification: ba‧ła‧ga‧niarz
Noun
bałaganiarz m pers (feminine bałaganiara or bałaganiarka)
- (colloquial) slob (messy person)
- Antonym: pedant
Declension
Declension of bałaganiarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bałaganiarz | bałaganiarze |
| genitive | bałaganiarza | bałaganiarzy |
| dative | bałaganiarzowi | bałaganiarzom |
| accusative | bałaganiarza | bałaganiarzy |
| instrumental | bałaganiarzem | bałaganiarzami |
| locative | bałaganiarzu | bałaganiarzach |
| vocative | bałaganiarzu | bałaganiarze |
Related terms
adjective
- bałaganiarski
adverb
- bałaganiarsko
nouns
- bałagan
- bałaganiarstwo
- bałaganik
verbs
- bałaganić
- nabałaganić
- przebałaganić
- rozbałaganić
- zabałaganić
Further reading
- bałaganiarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bałaganiarz in Polish dictionaries at PWN