baugr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *baugaz, from Proto-Indo-European *bʰewgʰ- (“to bend”).
Noun
baugr m
- an armlet or bracelet (often of silver or gold); often used as currency
- a shield-boss
Declension
Declension of baugr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | baugr | baugrinn | baugar | baugarnir |
accusative | baug | bauginn | bauga | baugana |
dative | baugi | bauginum | baugum | baugunum |
genitive | baugs | baugsins | bauga | bauganna |
Derived terms
- baugbrjótr, baugbroti (“ring-breaker; a wealthy man”)
- baugnjótr (“ring-user”)
- baugrǫst (“ring-land”)
- baugstallr (“ring-support”)
- baugstøkkvir (“ring-flinger”)
- baugstøkkvir (“ring-bearer”)
Descendants
- Icelandic: baugur
- Old Gutnish: *baugr (attested in dative plural)