мундштук
Russian
Etymology
Borrowed from German Mundstück.
Pronunciation
- IPA(key): [mʊnʂˈtuk] (phonetic respelling: муншту́к)
Noun
мундшту́к • (mundštúk) m inan (genitive мундштука́, nominative plural мундштуки́, genitive plural мундштуко́в)
- mouthpiece (part of a wind or brass instrument)
- cigarette holder
Declension
Declension of мундшту́к (inan masc-form velar-stem accent-b)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мундшту́к mundštúk | мундштуки́ mundštukí |
genitive | мундштука́ mundštuká | мундштуко́в mundštukóv |
dative | мундштуку́ mundštukú | мундштука́м mundštukám |
accusative | мундшту́к mundštúk | мундштуки́ mundštukí |
instrumental | мундштуко́м mundštukóm | мундштука́ми mundštukámi |
prepositional | мундштуке́ mundštuké | мундштука́х mundštukáx |