ириң
Kyrgyz
Etymology
From Proto-Turkic *iri- (“to rot; pus”). Cognate with Turkish irin and Yakut ириҥэ (iriŋe).
Noun
ириң • (iriŋ) (definite ириңди, plural ириңдер)
- (pathology) pus
Declension
Declension of ириң
singular (жекелик) | plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | ириң iriŋ | ириңдер iriŋder |
genitive (илик) | ириңдин iriŋdin | ириңдердин iriŋderdin |
dative (барыш) | ириңге iriŋge | ириңдерге iriŋderge |
accusative (табыш) | ириңди iriŋdi | ириңдерди iriŋderdi |
locative (жатыш) | ириңде iriŋde | ириңдерде iriŋderde |
ablative (чыгыш) | ириңден iriŋden | ириңдерден iriŋderden |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | ириңим iriŋim | ириңдерим iriŋderim |
genitive | ириңимдин iriŋimdin | ириңдеримдин iriŋderimdin |
dative | ириңиме iriŋime | ириңдериме iriŋderime |
accusative | ириңимди iriŋimdi | ириңдеримди iriŋderimdi |
locative | ириңимде iriŋimde | ириңдеримде iriŋderimde |
ablative | ириңимден iriŋimden | ириңдеримден iriŋderimden |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | ириңиң iriŋiŋ | ириңдериң iriŋderiŋ |
genitive | ириңиңдин iriŋiŋdin | ириңдериңдин iriŋderiŋdin |
dative | ириңиңе iriŋiŋe | ириңдериңе iriŋderiŋe |
accusative | ириңиңди iriŋiŋdi | ириңдериңди iriŋderiŋdi |
locative | ириңиңде iriŋiŋde | ириңдериңде iriŋderiŋde |
ablative | ириңиңден iriŋiŋden | ириңдериңден iriŋderiŋden |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | ириңиңиз iriŋiŋiz | ириңдериңиз iriŋderiŋiz |
genitive | ириңиңиздин iriŋiŋizdin | ириңдериңиздин iriŋderiŋizdin |
dative | ириңиңизге iriŋiŋizge | ириңдериңизге iriŋderiŋizge |
accusative | ириңиңизди iriŋiŋizdi | ириңдериңизди iriŋderiŋizdi |
locative | ириңиңизде iriŋiŋizde | ириңдериңнзде iriŋderiŋnzde |
ablative | ириңиңизден iriŋiŋizden | ириңдериңизден iriŋderiŋizden |